出自唐代鐘輻《卜算子慢》:
桃花院落,煙重露寒,寂寞禁煙晴晝。
風(fēng)拂珠簾,還記去年時(shí)候。
惜春心,不喜閑窗繡。
倚屏山,和衣睡覺。
醺醺暗消殘酒。
獨(dú)倚危闌久。
把玉筍偷彈,黛蛾輕斗。
一點(diǎn)相思,萬(wàn)般自家甘受。
抽金釵,欲買丹青手。
寫別來,容顏寄與,使知人清瘦。
注釋參考
一點(diǎn)
一點(diǎn) (yīdiǎn) 漢字的一種筆畫。常指書畫中的點(diǎn)畫 point 表示甚少或不定的數(shù)量 a little;a bit 做一點(diǎn)事 一方面,一部分 side 抓住一點(diǎn),不及其余 一小時(shí) a hour 下午一點(diǎn)相思
相思 (xiāngsī) 互相思念,多指男女彼此思慕 lovesickness;yearning between lovers萬(wàn)般
萬(wàn)般 (wànbān) 各種各樣;多種多樣 all the different kinds 極其;非常 utterly;extremely 我感到萬(wàn)般快慰自家
自家 (zìjiā) 〈方〉∶自己 oneself鐘輻名句,卜算子慢名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考