出自宋代邵雍《秋游六首》:
霜天寥落思無(wú)窮,不奈樓高逼望中。
四面溪山徒滿(mǎn)目,九秋宮殿自???。
云橫遠(yuǎn)嶠千尋直,霞亂斜陽(yáng)數(shù)縷紅。
無(wú)限傷情言不到,共誰(shuí)開(kāi)口向西風(fēng)。
注釋參考
無(wú)限
無(wú)限 (wúxiàn) 沒(méi)有盡頭;沒(méi)有限量 infinite;immeasurable;boundless limitless 前程無(wú)限傷情
傷情 (shāngqíng) 傷勢(shì) condition of an injury 觀察傷情 傷感 sentiment不到
不到 (bùdào) 不足,少于… under;below 不到四分鐘駛行了一公里 不周到 not thoughtful enough 我們是粗人,照顧不到,請(qǐng)多原諒開(kāi)口
開(kāi)口 (kāikǒu) 張口說(shuō)或笑 open one’s mouth;begin to speak;start to talk 沒(méi)等我開(kāi)口,他就搶先替我說(shuō)了 新刃磨、搶,使之鋒利 put the first edge on a knife 河水沖破堤防 break西風(fēng)
西風(fēng) (xīfēng) 從西方吹來(lái)的風(fēng) westerly 溫帶的盛行西風(fēng) west wind 指秋風(fēng) 比喻腐朽沒(méi)落的力量或氣勢(shì)邵雍名句,秋游六首名句。注釋由系統(tǒng)生成,僅供參考