1. 往來(lái) (wǎnglái)

   1. 去和來(lái) come and go
      • 往來(lái)種作?！獣x· 陶淵明《桃花源記》
      • 往來(lái)視之?！啤?柳宗元《三戒》
      • 往來(lái)翕忽?！啤?柳宗元《至小丘西小石潭記》
      • 往來(lái)而不絕?！巍?歐陽(yáng)修《醉翁亭記》
   2. 交往;過(guò)從 dealings
      • 老死不相往來(lái)?！?a href="/hycd/s/s289584.htm" target="_blank">史記·貨殖列傳》
      • 誠(chéng)欲往來(lái)。——唐· 柳宗元《柳河?xùn)|集》
   3. 交往的人 guest;visitor
      • 往來(lái)無(wú)白丁?！啤?劉禹錫《陋室銘》

往來(lái) (wǎng lái)

1. 去與來(lái)。

   • 楚辭．宋玉．招魂：「雄虺九首，往來(lái)鯈忽?！?/li>
   • 三國(guó)演義．第六十八回：「令陳武帶領(lǐng)人馬，往來(lái)江岸巡哨。」

   近義詞: 來(lái)往 往復(fù) 往還

2. 交往、交際。

   • 老子．第八十章：「鄰國(guó)相望，雞犬之聲相聞，民至老死不相往來(lái)?！?/li>
   • 魏書．卷五十五．劉芳傳：「高肇之盛及清河王懌為宰輔，廞皆與其子姪交遊往來(lái)?！?/li>